Buhbyeee Vietnam en Noord-Thailand

Het is zelf op de motor geworden! Diezelfde avond hebben we de motors geregeld en nog n drankje en dansje wezen doen in de Brown eyes met wat backpackers en locals, wel geinig.

15 november:
Shit, regen! De hemel is open gegaan.. Na een ontbijt duurde het allemaal wat langer voordat onze motors er eindelijk waren en omdat het gewoon keihard regende. Hierdoor konden we pas half 11 vertrekken. Ik had de dag daarvoor wel een fancy poncho gekocht dus die kon ik gelijk gebruiken. Toen we op het punt stonden om weg te rijden vroeg een local aan me of we gingen rijden naar Hoi an. Dus ik zo yes yes. Hij keek zo bezorgd en zei nee moet je niet doen is veel te gevaarlijk. Met dit in gedachten, het verkeer, de grote trucs die elkaar inhalen bij enkele banen en die zeker niet voor jou uitwijken, harde regen en het wegdek wat blank ging staan was ik zo bang. Ik was ook de sloomste en toen ik een ambulance de berg af zag rijden, besloot ik maar te stoppen haha. Dus nadat iedereen op elkaar aan het wachten was bij een tankstation (na 40 km jaja)! heb even een plan B bedacht. Ze komen me op de een of andere manier maar halen dacht ik. Het lastige was alleen dat ik een motor bij had, maar na wat miscommunicatie zou ik 1,5 uur later op worden gepikt door een bus naar Hoi an en zou de motor worden opgehaald. Prima, ik chill m wel bij het tankstation! Ik werd als een local aan de kant van de weg opgepikt en mocht het eerste uur plaatsnemen op een klein krukje achter de bestuurder. Uiteindelijk kwam ik tegelijk aan met de anderen dus ingecheckt en een biertje gedronken op het ‘harde werken’ moehahaha. Daarna ergens Indiaans gaan eten en bij het hotel drankjes gedaan. Daarna met n groepje naar de Why not? Bar geweest. Hier kun je voor 100.000 dong (4 euries) onbeperkt drinken. Was wel gezellig!

16 november:
Hoofdpijn! Die zelfgestookte alcohol van die bar kun je de day after wel merken. Na het ontbijt even bij het zwembad gelegen en een fietsje gehuurd om naar het strand te fietsen. Eindelijk zon, tsjeeeee wat hebben we dat verdiend!! Vietnam was tot nu toe echt wel tegengevallen qua weer. Dus lekker een paar uurtjes op het strand gelegen. Aangekomen bij de fiets kreeg ik de mijne niet open dus werd ik gestuurd naar een soort van fietsenmaker. Hij ramde het hele slot kapot, niet echt de bedoeling qua inlever-technisch gezien, maargoed ze hadden niks door bij inleveren. Toen we naar huis fietste kwam er nog een man achter ons aan. Hij had blijkbaar een model nodig voor een fotoshoot voor zijn nieuwe kledinglijn wat gemaakt is in Hoi an en had mij gespot. Het verhaal was wel geloofwaardig en het leek me wel leuk om te doen. Morgen maar even het modelletje uithangen dus, heel grappig weer. Daarna zijn we doorgefietst naar de old town. Hoe leuk en schattig is dit!! Daar zijn we wezen rondfietsen, wezen tailor-windowshoppen en op een bootje gevaren met een schattig oud Vietnamees vrouwtje. Deze keer maar echt Vietnamees gaan eten, op straat. Erg leuk idee, maar bijna elk gerecht was uitverkocht dus daarna moesten we nog even verder voor de chocolade fontijn muffin.

17 november:
Na het ontbijt naar de tailor gegaan, waar Hoi an o.a. bekend om staat. Ik was eigenlijk van plan om niets te laten maken, omdat ik eigenlijk vrij weinig problemen heb om kleding te vinden zoals de meeste wel weten hihi. Uiteindelijk toch een klein zomerpakje aan laten meten en een leren portemonnee besteld. Toen snel snel door naar het hotel, want we waren gistermorgen te lui om door te geven dat we langer zouden blijven en nu was het hotel volgeboekt. Uiteindelijk was er dus toch wel een kamer vrij en konden we gewoon blijven zitten. Dit was weer tijdwinst in ons strakke schema van deze dag. Toen gelijk door naar het 5 sterren resort waar de fotoshoot zou plaatsvinden. Gelukkig gingen Patty en twee anderen ook mee zodat ik wel zeker wist dat het safe zou zijn. You never know, scams all over the place hier! Aangekomen bij het resort merkte we al snel dat het verhaal wel klopte en het was wel fijn dat er ook een Australische vrouw bij was die alles een beetje zou begeleiden. Dus 1 minuut na binnenkomst gelijk de make-up in. Dit werd door een Vietnamees vrouwtje gedaan die mijn hoofd wit maakten met roze lippen. Niet heel erg de bedoeling haha en wat mij ook zeker niet mooier maakte. Daarna zelf wat eraf gepoetst en er wat van gemaakt. Uiteindelijk 2,5 uur foto’s gemaakt, pff waren wel veel kledingstukken eigenlijk. Maar het was leuk en nog even wat bijverdiend, chill. Daarna ben ik met de fiets in de taxi gegaan om de cookingclass te joinen. De andere waren alvast daarheen gegaan, maar uiteindelijk heb ik niks gemist en gingen we eerst ingrediënten zoeken op de markt. In de klas 4 gerechten gemaakt die we gelijk konden opeten en dat was nog best goed te eten! Daarna al mijn lagen schmink eraf gehaald en langs de manicure pedicure gegaan. Na wat uiterlijke verzorging nog een drankje gedaan in het hotel waar iedereen nog wel gezellig zat.

18 november:
Na het ontbijt door naar de fitting van onze eigen designde clothes. De kleding was wel prima, niet geweldig hoor. Het is ook meer voor de ervaring.. Er moest hier en daar nog wel wat ingenomen worden dus aan het eind van de dag zouden ze het bij ons hotel afgooien. Daarna uitgecheckt en de bus geboekt voor de avond richting Dalat (18 uur!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!). Toen snel naar het strand want er was nog zon waar we nog even van moesten genieten. Gister heb ik wat zonuren gemist dus ik had nog wel wat in te halen. Na een half uur op het strand werd alles paniekerig naar binnen gehaald en helaas ging het na een paar minuten weer regenen. Tijd om weer verder te gaan dus! Na lunch op het strand was het plan om trouwjurken te passen. Een leuk idee dat we hadden opgedaan na wat drankjes :D. Helaas was er niet echt een mogelijkheid om ze te passen, maar trouwjurken zijn hier dus echt maar $200, zo cheapy! Daarna een lekkere massage genomen om alvast in de sleepy modus te komen. Helaas hebben we de sleepy modus snel uit moesten zetten. Onze portemonnees waren nog niet geleverd bij het hotel. Tien minuten voordat we zouden vertrekken rende die vrouw het hotel binnen om de portemonnees af te leveren, dus we hebben ze! Ze waren cool geworden, zeker omdat we onze namen erin hebben laten borduren. Echt one of a kind dus haha! Daarna de bus in.. Dalat see you in 18 hours!

19 november:
De busrit ging eigenlijk best snel. Na twee uurtjes stopten we voor het dinner, fired shrimps with noodles haha hilarisch zijn sommige vertalingen hier. Om een uurtje of 7 in de ochtend kwamen we in Na trang aan en moesten we overstappen op een busje richting Dalat. Het ontvangst in het guesthouse was wel heel warm en anders dan anders. Het is een soort familie en moeder begon te zingen en we werden geknuffeld met kusjes. Heel warm gevoel bij de familie, maar gosh wat is het koud hier in de bergen!! Na een warme douche richting het stadje gegaan. Dalat is werkelijk een doolhof. Na heel veel lopen toch maar een taxi naar huis genomen, want we kwamen er echt niet uit en we moesten half 6 bij mama eten. Heel de toko was afgeladen om half 6 en alle tafels stonden vol met eten, heel gezellig. Daarna nog wat cocktailtjes gedronken op aanraden van Jasmijn die hier eerder was. Daarna lekker slapen in een bed!

20 november:
Vandaag Cayonning day! Na het ontbijt werden we opgehaald voor wat glijden van rotsen, springen van rotsen, abseilen van watervallen and that kind of stuff. We kregen een helmpje, zwemvest en een tuigje om. We begonnen met het op zn kop van een paar rotsen afglijden. Toen de instructeur het uitlegde was ik alweer bijna richting het hazenpad haha. Ik dacht deze mensen zijn helemaal gek geworden. Maar nadat een paar mensen met een big smile van het kopje onder boven water kwamen dacht ik ok let’s do this! Daarna dus van 18 meter abseilen van een rots om een beetje te oefenen. Dit ging rampzalig haha. De volgende was dan van een waterval van 25 meter met een vrije val van 4 meter, op de sokjes nog wel. Dit ging wel aardig, alleen een meisje die tegelijk met mij ging was even gaan zitten onder mij waardoor ik midden in de waterval moest wachten. Dit was wel zwaar hihi. Daarna springen van een rots van 7 meter en op het laatste van de washmachine waterval abseilen. Nou dat was ons het dagje we! Dit doen we een keer en ik zou het voor geen goud morgen weer doen zegmaar. Het was ook zo koud met natte kleding. Dus weer een warme douche after en daarna zijn we naar het stadje gegaan om even te informeren over de vervoersmiddelen richting Mui ne, de volgende stop. Uiteindelijk toch voor het busje gekozen en zijn we weer richting huis gegaan, want mama stond al in de keuken. Daarna wat drankspelletjes.. zijn de mensen gek op hier blijkbaar en verder zaten we toch te ver van de stad af.

21 november:
Hop in het busje naar Mui ne. De wegen waren zo slecht en omdat Dalat in de bergen ligt waren er lekker veel haarspeldbochten. Op een gegeven moment schenen we dus bijna frontaal op een ander busje te gaan rijden. Ik zat zelf ergens anders te kijken, maar iedereen schrok wel heel erg! Uiteindelijk toch zonder kleerscheuren Mui ne bereikt rond een uurtje of half 1. Hier is ZON!!! Gauw naar het resort wat we geboekt hadden en bikini aan en gaan. Omdat ik nu de tijd had om na te denken hoe ik nou eigenlijk verder ga nadat Patty weg is, werd ik toch wel een beetje zenuwachtig. Het plan was om van HCMC met de bus via Cambodja naar Laos af te reizen. Dit is alleen twee dagen full time bussen, arelaxed plan dus. Uiteindelijk besloten om een vlucht te boeken naar Chiang mai om eerst naar de jungle in Noord-Thailand te gaan en dan richting Laos. Nou dat is dus ook geregeld! Daarna een tour voor naar de duinen geboekt voor morgen en daarna wat gaan eten. Eten is hier wat duurder en daarbij zijn de hoeveelheden ook gehalveerd. Dus we moesten nog even verder.. brownie with tea please.

22 november:
4.10 wekkertje want deze gekken gaan de sunrise tour doen naar de duinen van Mui ne. We hadden voor de private jeep gekozen dus die stond stipt om half vijf voor de deur. Eerst reden we naar de white dunes wat nog wel een stukje rijden is. Hier het laatste gedeelte van de sunrise gekeken en daarna een quad gehuurd om door de duinen te crossen. Crossen hebben we niet gedaan hahaha we zaten de hele tijd vast in het mulle zand.. Alles behalve leuk en dat allemaal om half 7 in de ochtend. Uiteindelijk ben ik met mijn iets minder vriendelijke bui naar de eigenaar gelopen en hij ging ons gelukkig helpen. Daarna mocht ik nog even achterop en dat was wel cool. Hij durfde wel van steile duinen af waardoor je kriebeltjes in je buik kreeg. Daarna door naar de red dunes en langs een fishing village. Hier wilde we graag een foto in een van de ronde vissers bootjes, dus ik vroeg aan die man kan dat? Dus hij zei een soort van ja. Nou goed, de fotoshoot van Pat ging er mee door maar toen ik erin wilde gaan zitten kreeg ik een klap op mn kont van een vrouwtje haha. Ik moest meehelpen met de boot op de kant te zetten. Ze was in eerste instantie niet zo heel vriendelijk maar later moest ze heel hard lachen, dus het was denk ik een soort van grapje. Daarna door naar een riviertje met een soort van grand canyon rotsen. Je kon er ook op struisvogels rijden dus dat heeft Patty gedaan. Haha hilarisch gezicht :D. Ik heb er ook nog even op gezeten voor de foto alleen.. En toen was het precies 9.15 toen we terug kwamen bij het resort, ontbijtje en tannen dan maar! We zitten best ver van het backpacker gedeelte af dus daar zijn we nog even naar toe gelopen via het strand/boulevard. Je kunt dus niet de hele tijd langs het strand lopen wat we niet wisten, dus daar liepen we op straat in bikini. Niet echt heel relaxed als je de Aziatische vrouwen in allerlei laagjes kleding ziet. Het is hier tenslotte winter, slechts 35 graden. In de avond wat gegeten met een groepje bekenden die dezelfde route bereizen en wezen stappen. De Dragon beach club bestond 2 jaar dus dat was zeker wel een goed feestje! Toen we thuis kwamen ging mn wekker af van de vorige dag, de 24 uur wakker hebben we gehaald heuh! Tijd om te slapen..

23 november:
Uitslapen, eindelijk! De kater schijnt als je ouder wordt zwaarder te worden dus ik ging alvast ontbijten en later kwam onze sunshine Patty. Daarna maar zo veel mogelijk gedaan om een kleurtje te krijgen. Nog even voor de laatste keer geluncht met onze vriend Simon en om 4 P.M. moesten we de bus richting Saigon pakken. We hadden vasten plekken blijkbaar en we waren weer de gelukkige om achterin op de lanceer bedden te liggen. Uiteindelijk kwamen we rond 12 uur snachts aan en werden we bijna nog genept met een taxi voor 10 euro terwijl het 20 meter lopen was, de bitch!

24 november:
Laatste dagje voor Patty! Vanmorgen soort van uitgeslapen tot 8 uur. Daarna even bedacht wat het plan zou gaan worden voor vandaag. Na het ontbijt even de opties bekeken waar ik die avond eventueel zou kunnen overnachten en vervolgens naar het war museum gelopen. Onderweg werden we aangehouden door twee motortaxsi’s en zijn we maar achterop gesprongen. Eerst naar het museum wat wel indrukwekkend was. Zoveel misvormde mensen in Vietnam door de U.S., erg om te zien! Daarna langs de Notre dam van HCMC gereden en naar de rivier. Toen zou onze tour al ophouden, na een uur terwijl het in eerste instantie drie uur zou zijn. Dus toen dachten we misschien kunnen we dan nog wel de Chu Chi tunnels doen ook. Dus hop wij achterop en na 1,5 uur in chaos crisis verkeer richting de tunnels, never ever again. Ik heb de hele tijd aan die meneer zn shirt gehangen of hij wat zachter kon rijden en alsjeblieft geen trucks en andere voertuigen in wilde halen. Aangekomen bij de Chu Chi tunnels was het gewoon aardig snel door het park heen. De gids had er blijkbaar zin in! Het was wel interessant om te zien en ik ben als een aap overal in geklommen haha. De tank, de tunnels, de verstopplaats, nou helemaal leuk. Daarna dus weer terug richting HCMC. Het ging ook nog regenen, great! De terugweg ging wel wat beter dan de heenweg dus dat was fijn, maar aangekomen in HCMC stonden we toch echt wel vast tussen de duizenden motorbikes, zoooo bizar. Nog nooit zoveel motorbikes bij elkaar gezien en hoe die mensen dan zich ertussen wurmen ongelofelijk. Daarna snel douchen, eten en Patty op de taxi gezet . Niet leuk! Maar we hebben wel een geweldige vakantie gehad in Vietnam. Daarna ben ik nog even wat cocktailtjes wezen drinken met n jongen die we al heel de reis tegenkomen in Vietnam. Last night in HCMC!

25 november:
Early bird de taxi in richting de airport. Mijn eerste vlucht ging om 9.45 en met het verkeer hier moest ik toch al weg rond 7 uur. Tussendoor een stop op Bangkok en toen weer door naar Chiang mai. Ik had beide vluchten de hele rij voor mijzelf, terwijl de rest van het vliegtuig vol zat. De meneer achter de counter heeft goed werk verricht dus. Aangekomen in Chiang mai een taxi genomen naar het hostel en daar nog even wezen kletsen met een Nederlands meisje die een massage cursus doet daar. S’avonds naar de night bazar, want het was wel weer eens tijd voor wat nieuwe kleding. Een jongen bood aan om mee te gaan, maar achteraf gezien had ik liever alleen gegaan. Bij elk ding waar ik naar keek of wat ik aanraakte wilde die maar al te graag dat ik het gelijk ging passen en kopen. Mwa.. vrij hinderlijk. Uiteindelijk nog wel goed geslaagd. Daarna gegeten bij een foodcourt en weer terug gegaan naar het hostel. Op zoek naar beter gezelschap muhaha. In de dorm bleek dat het Nederlandse meisje dacht dat er bedbucks (oid) waren, want ze had bultjes op haar rug. Ik had er nog nooit van gehoord, maar ik denk dat het een soort vlooien zijn. Slecht nieuws dus, maargoed uiteindelijk heb ik er zelf niets aan opgelopen gelukkig. Snel weg hier haha.. gelukkig heb ik Chiang mai vorig jaar al goed gedaan.

26 november:
Vandaag richting Pai! Een meisje uit de dorm zou ook richting Pai gaan dus na een ontbijt to go (met een haar erin) zijn we met het minibusje naar Pai vertrokken. Echt wel een mooi ritje! We hadden al een soort van hostel geboekt, het circus school resort. Aangekomen in het stadje toch maar even gebeld daarnaar want we konden het niet vinden. Uiteindelijk bleek het ook wel wat verder van het stadje te zitten, maargoed dan zit je ook in een circus he! Het was wel cool, kleine hutjes, zwembad en een super mooi uitzicht. We besloten om door het stadje heen te wandelen en hebben we onszelf getrakteerd op taart! Daarna terug gegaan naar het circus en een douche gepakt. Vreselijk de douches hier. Ik denk dat ze 1 keer in de maand schoon worden gemaakt, of gewoon nooit. Prima, daarna gegeten in de stad met nog wat andere en daarna wezen stappen. Het meisje waar ik mee was is Brits dus ze zei al dat het haar zoveel moeite kostte om dronken te worden, maar na 1 bucket was het al zover hahaha.. Uiteindelijk is het een hele leuke avond geworden in de raggea bar.

27 november:
Vandaag maar een chilldag ingepland. Mn roomie had een hangover en ik had eigenlijk ook geen moeite met een dagje niks doen. Vietnam was nog wel hard werken namelijk met al die extreme activiteiten en sports :P. Ergens ontbeten/geluncht en de rest van de dag bij het zwembad gezeten. De mensen op dit resort zijn echt allemaal extreem erge hippies en het Britse meisje is ongeveer hetzelfde als ik, dus we paste er niet helemaal tussen haha, erg grappig! Eind van de middag weer richting het stadje om daar wat te eten. Overal staan streetfood karretjes dus we hebben eigenlijk van alles wat geprobeerd. Daarna hadden we het zo koud dat we ergens bij een kampvuur thee zijn wezen drinken met wat locals. Uiteindelijk nog even terug naar het stadje gelopen voor een pancake. En heel toevallig daar kwam ik twee gasten tegen die ik heb ontmoet terwijl ik aan het wachten was bij het tankstation in Hue. Ik werd geïntroduceerd als This is that girl that was almost crying at the petrolstation in the middle of nowhere. Haha.. nou ja niets aan gelogen! Nog even wat met hen gaan drinken en uiteindelijk terug gelopen naar het circus waar een feestje aan de gang was. Het feestje was zo niet ons kind of thing, iedereen aan je joints, gare muziek en nee gewoon te erge hippies. Dus we zijn naar bed gegaan.

28 november:
OMG zo koud gehad vannacht. Overdag is het zo lekker weer hier, maar in de nacht gewoon freezing. De eerst e nacht heeft de alcohol ons warm gehouden maar deze nacht zeker niet. Ook hoorde ik vaak mensen langslopen die waarschijnlijk nog high waren oid. In de ochtend moest ik al vroeg eruit, 6 uur, om naar het stadje te gaan. Ik werd door de bewaker achter op de scooter gebracht. Het was nogal een gedoetje, maar uiteindelijk wilde hij het wel doen. Eerst met het busje richting Chiang mai en daar weer op het volgende busje richting Chiang rai. Het was letterlijk met gierende banden de berg op en half 3 was ik uiteindelijk in het hostel. Daar kwam ik een Nederlands meisje tegen die ook wel naar de witte tempel nog wilde dus snel alles op de kamer gelegd en de local bus gepakt. Ik wilde al heel lang naar deze tempel haha, omdat die zo lekker kitch eruit ziet. Eigenlijk was die best creapy met allerlei handen, vage hoofden en tekenfiguren. Daar zou ik nog maar eens naar moeten kijken wat het nou eigenlijk precies inhoudt. Daarna even geïnformeerd voor een eventuele trekking voor morgen bij wat bureautjes. Het leek erop dat we de enige zouden zijn voor een twee daagse trekking, niet heel gezellig dus. Daarna maar naar het hostel gegaan en daar even gecheckt wat zij voor advies gaven. En eigenlijk kwamen ze wel met een cool alternatief. Sunrise boven de wolken op een berg bij de grens van Laos en Thailand, een waterval en een National park. Dus dat klonk geweldig, we gaan off the beaten track zoals de lonely planet het noemt. Het is eigenlijk alleen voor locals en volgens de regels mogen bureautjes deze tour niet verkopen. Het enige wat nog wel nodig was was een dikke trui want het zou fris worden. Dus die nog maar even gescoord bij een Thai men clothing shop, een warm bombervest haha. Daarna wat gegeten en maar gaan slapen, omdat de wekker om kwart voor 3 gaat!

29 november:
Bijna niet geslapen, maar here we go! Eerst nog 2 uur rijden richting de grens. Het was de bedoeling dat we een dutje konden doen, maar ik was wederom weer een beetje bang en heb de hele tijd meegekeken. Erge mist, een hond aangereden en 1283402 haarspeldbochten in het pikkedonker, maar we hebben het gered! We moesten eerst 700m omhoog lopen met een zaklampje, echt wauw zoveel sterren niet normaal. Daar gewacht tussen best wel wat Thaise toeristen tot de zon op kwam. Het leek eigenlijk meer op een zonsopgang bij de zee, maar het waren wolken. Het was heel cool!! Daarna ontbeten en naar een vieuwpoint gegaan waar je de grens van Laos kunt zien en bij een waterval wezen lunchen. Daarna weer terug gereden richting het hostel. Ik snap nu wel waarom deze tour niet aangeboden mag worden bij bureautjes, zulke steile hellingen naast de weg en de clif zelf ook trouwens. Er schijnen in het verleden nog wel wat mensen naar beneden zijn gedonderd, maargoed er hangt nu een draad haha. Erg goede veiligheid op zn Thais. Nu maar wat slaapjes inhalen..

Sjors de buurjongen uit Wateringen is volgens het personeel gesignaleerd dus die ga ik zo even opzoeken. Morgen gaan we namelijk naar Laos!

Doeidoeeei lezers ;)