De eerste paar dagen Thailand en Cambodja

Het lijkt alweer zo lang geleden, maar woensdag ben ik richting Bangkok vertrokken. De reis ging snel en heb veel geslapen, toch wel fijn een directe vlucht! Direct op de airport heb ik de bus gepakt naar Pattaya. Weer vol met oudere westerse mannen met of zonder Thais wijfje. Blijft toch wel een apart gezicht maargoed na twee dagen Pattaya raak je er wel gewend aan. Het hotel was prima, een lekker groot bed en kamer voor mij alleen, wel echt een luxe!! Snel richting het strand gegaan, want dat kleurtje komt niet vanzelf natuurlijk. Het was lekker weer en het scheen al een week niet zo mooi te zijn geweest, dus Lucky me! Onderweg kwam ik een Ierse man tegen en heb met hem een tijdje gekletst op het strand. Soms ben ikzelf ook een beetje te makkelijk, want toen hij vertelde over zijn safetybox en over dat hij had geleerd hier om niemand te vertrouwen werd het ook wel een beetje heet onder mijn voeten. Ik had natuurlijk alles lekker weggemoffeld onder een kussen op de hotelkamer haha, een van de eerste plekken waar iemand gaat kijken. Dus dat maar snel even beter geregeld en toen naar de rooftop pool van een hotel geweest. Verder deze avond door Walking street gelopen. Weer met die Ierse man, was wel gezellig. Ik kwam er alleen achter dat hij 46 jaar oud is haha dus klinkt allemaal lekker fout natuurlijk, maar hij was al een aantal keer naar Pattaya geweest en hij had geloof ik wel zin om de sightseeing tour te geven, dus dat was easypeasy voor mij. Veel van de Walking street herkende ik wel van de TV. Ik heb echt te vaak trouble in paradise gekeken, maar ik verbaasde me eigenlijk dat die busjes en kleine bureautjes met toeristen politie echt daadwerkelijk daar midden op straat staan. De pingpong show deze keer aan me voorbij laten gaan. Toen ik vertelde dat ik met mijn ouders vorig jaar daar ben geweest, was die man toch wel redelijk verbaasd en hij kwam er nog zo vaak op terug haha, zo grappig.

Op dag twee in Pattaya heb ik na het ontbijt in het hotel mijn busticket naar Siem Reap, Cambodja geboekt. Daarna ben ik wederom met mn Ierse vriend op pad gegaan. We gingen met de speedboat naar Koh Larn, een eilandje tegenover het strand van Pattaya. De dag ervoor had ik nog wel even research gedaan op internet wat het precies was en of ik die Ierse man wel een beetje kon vertrouwen. Een Nederlandse Nathalie dat wilde ik graag voorkomen. Op internet stond ook niet veel goeds. Vorig jaar was de ferry verzonken en waren er 6 doden en met een speedboat was een Koreaan pas 2 benen verloren. Nou goed, dat vooraf googlen gaan we nu in ieder geval ook wat minderen want dat is ook maar niks om te lezen, zeker als meisje alleen. Het was een mooi eilandje met wit zand en blauwe zee, maar zooooo toeristisch met rijke jappen die hele foto shoots aan het doen waren en vieze Indiërs die stiekem foto’s van me maakten. Ach wat ze daar mee doen geen idee, maar op Google staan betere exemplaren. Na een uur werd het al wat rustiger op het eiland dus dat was wel fijn. Aan het eind van de dag een paar Changs gedronken en met de boot weer terug gegaan naar het vaste land. Daarna nog even in een Ierse pub gezeten en na een korte douche kreeg ik de rondleiding op Soi 6, de gogo straat. Ik lach eigenlijk wel naar iedereen hier omdat die mensen zo schattig zijn, maar in deze straat werd dat toch iets anders ontvangen haha en gingen ze nu achter mij aan. De terugweg naar het hotel de moto gepakt, voor de full Pattaya experience haha. Ik als een gillende keukenmeid achterop, SLOWERRRRR, NO THIS SPEED IS OKAY NOW, YES YES..

Vandaag de reisdag richting Cambodia, wake up verrrrry early 6 in the morning. Snel mijn loodzware backpack (18 kg pff), een ander koffertje en mn handtas ingepakt. In het busje waarmee we naar Siem reap gingen waren vier Nederlanders dus dat was wel fijn¬¬. Na al dat Engelse geklets, wat voor mij echt nog wel lastig is, is het ook wel makkelijk om gewoon Nederlands te kletsen. De busrit was best ernstig. Ik ben na een kwartier achteruitgezakt op de achterste bank van de minivan gaan zitten zodat ik niet mee kon kijken met de bestuurder maar alleen naast me. Die man reed 120/130, inhalen links rechts, sluiproutes. Nog twee ongelukken gezien die best ernstig waren, dus lekker klamme handjes. De tussenstops zijn wel altijd leuk. De mensen zijn hier zo druk bezig met eigenlijk niets. Toen ik een foto wilde maken stond een meneer al met zijn peace tekens omhoog en als je dan een foto maakt ligt heel de toko in een deuk, hilarisch! Erg makkelijk publiek dus. Uiteindelijk waren we rond 11 uur bij de grens. Hier keek ik sowieso al een beetje tegenop, want de grensovergang van Thailand en Cambodja wist ik me nog wel herinneren als een soort oorlogsgebied, overal mensen, overal willen ze geld van je hebben, zandwegen, vrachtwagens en je moet zo goed op je spullen passen. Aangezien ik nogal wat spullen bij me had was het wel even stressen en heet en zwaar. Toen we de grens over waren werd weer gelijk alle armoede van Cambodja duidelijk. Ik was dat eigenlijk wel een beetje vergeten van vorige keer, zo sneu allemaal. Dus even had ik zoiets van OMG Kim waar ben je in godsnaam aan begonnen, maar kwam ook wel door de vermoeidheid. In Siem Reap aangekomen rond een uurtje of vier deed de buschauffeur precies niet wat afgesproken was en werden we doodleuk weer bij het busstation gedropt. Vanuit daar de tuktuk gepakt naar Pub street en daar werd ik 1,5(!!) uur later opgehaald door iemand vanuit het vrijwilligerswerk. Dus ik dacht oke die gaat mij nu even goed helpen met een chill guesthouse, beetje in de buurt van Pub street, ja dat leek me wel wat haha. Omdat je zo weinig informatie hebt van vooraf, had ik het misschien toch wat geromantiseerd in mn hoofd. Ik had namelijk de keus tussen twee guesthouses op het platteland. Ja serieus, dus naja op naar het eerste guesthouse dan maar! Nou dat zag ik niet zo zitten, echt die weg erheen was zo hobbelig en met de auto raakten we al een paar keer de grond. De meisjes op de achterbank van de auto maar giechelen om mijn reacties haha. Het tweede guesthouse maar genomen uiteindelijk, wat niet veel van het eerste guesthouse scheelde maargoed, wist ook niet zo goed wat mijn andere plan zou zijn dan. Dus ik zit nu op het platteland…… 20 minuten met de fiets van de stad. Opzich klinkt het erger dan het is, want toen ik aankwam werd er gelijk een fiets geregeld en ben ik met een Japans meisje richting het restaurant gegaan waar nog 8 andere vrijwilligers waren. De meeste komen uit Azië en een meisje uit Portugal, dus wel gezellig en het heeft natuurlijk ook wel weer wat zo dicht bij de lokale bevolking. Ook hoorde ik hier dat de beschrijving op de website van AIESEC niet klopt. De kids zijn geen weeskindjes maar gewone kindjes. Niet dat het veel uitmaakt want ook deze kindjes zijn hebben niet veel en kunnen wel wat educatie gebruiken. Dus dat mag de pret niet drukken natuurlijk. Na het uiteten nog even naar de Night market geweest in Siem Reap en teruggefietst naar huis. Wel echt donker en dat zonder verlichting op de fiets, dus dat ga ik ook maar even snel aanschaffen.

Zondag, dus ik heb lekker uitgeslapen. Ik ben daarna rond 10 uur op de fiets gestapt om even ergens een ontbijtje scoren. Dit duurde allemaal wat langer dan verwacht want ik was een beetje verdwaald. Toen maar ergens bij een Cambodjaans restaurantje gestopt waar ik een stokbroodje met pathe oid heb gegeten. Als je de vliegen en het vieze bordje er bij wegdenkt dan was het wel te eten. Daarna maar een beetje in de ronte gefietst en uiteindelijk ben ik wel in het centrum aangekomen. Daar weer een beetje rondgefietst en op een terrasje gezeten. Toen rond een uur of een had ik een zere kont, want die fietsen zijn hier niet zo heel comfortabel dus ben ik een travel agency binnengestapt. Ik had op zich nog wel zin om een excursie te doen dus besloot ik om naar een floating village te gaan. 10 minuten later werd ik al opgehaald, lekker snelle service. Het was echt superleuk! Echt bizar hoe die mensen daar leven, echt 12 km van het vaste land af in houten hutjes met palmboombladeren en stalen platen. Die kindjes waren ook weer zo schattig, die komen als aapjes overal vandaan. Omdat we de middagtour hadden zat de sunset er ook bij. Dit was wel echt heel mooi, maar eigenlijk zat ik niet zo heel chill op die boot. De tourguide vroeg al bij een eerdere drinkstop of we de zonsondergang op het Tonle sap meer wilde kijken, want het was toch wel erg windy en als er een hoge golf aan zou komen zou er een kans zijn dat we om zouden slaan. Ja, het was inderdaad wel een beetje windy. S’Avonds toch maar alleen gefietst naar huis. Grappig want die Cambodjanen zien wel echt dat je westers bent, ook al is het pikkedonker. Ze kijken ook allemaal stiekem even om of gaan naast je rijden en je stiekem obseveren. Vandaag gilde er zelfs een hahaha, Kim op het fietske at the countryside in Cambodia waha, opzich wel een gilletje waard natuurlijk..


Vandaag, maandag was mn eerste dagje at the school. Was echt heel leuk! Vandaag en morgen kijk ik nog mee met de klas en vanaf woensdag krijg ik mn eigen klasje met een Cambodjaanse leraar of lerares. Het is wel echt basic Engels dus daar hoef ik me in ieder geval niet druk om te maken. Er is hier morning class van 8-11 en afternoon class van 2 tot 4. De klasjes zijn echt heel gevarieerd qua leeftijd, maar het is geloof ik wel aardig op niveau ingedeeld. De kinderen hingen al gelijk aan mn benen, dus dat was wel een leuk welkom haha. De kids zijn zo grappig en zo enthousiast. In mn pauze heb ik even een fiets aangeschaft. Je kan er ook wel een huren, maar voor slechts 38$ dollar heb je wel een ok fiets. Dus die kan ik nadat ik wegga wel mooi aan de school geven. In de middag heb ik de directeur van het schooltje geholpen met hoe je een beetje georganiseerd kan worden. Hij wil alles wel goed doen, maar het lukt nog niet helemaal geloof ik. Dus daar kan ik m in de komende weken ook wel mee helpen. Na het schooltje heb ik toch maar besloten om naar het andere guesthouse te gaan, want die mensen bij mijn guesthouse waren niet zo levendig. Aziatische mensen zijn toch wel wat ingetogener dan Europese mensen, dus ik zit nu met een meisje uit Portugal en een jongen en meisje uit Japan. Was wel hilarisch, al mijn spullen weer op twee scooters, maargoed ze vervoeren hier alles met scooter dus dit was wel piece of cake. Daarna heb ik bij mn oude gueshouse met wat locals biertjes gedronken, ze noemden het een afscheidsfeestje omdat ik wegging. De mensen zijn echt zo lief en echt zo dankbaar. Ik maak het nu wel echt van zo dichtbij mee, wel apart en even wennen maar komt wel goed en vind het eigenlijk ook wel heel leuk! Gelukkig was er een zo vriendelijk om me weg te brengen naar mn guesthouse van nu want ik wist de weg natuurlijk weer niet meer.. lastig lastig allemaal, overal zijn zandwegen en kraampjes en geen licht. Maar ik ben veilig thuis! 

Mn blog is een beetje uitgebreid haha, maar dan hoef ik geen dagboek bij te houden.. De komende zes weken ben ik toch aan het werk dus zal wat minder spannend zijn!

Groetjes Kimmmmmmmm